ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, kojarzony jest głównie z dziećmi, jednak coraz więcej dorosłych odkrywa, że ich codzienne trudności mogą wynikać właśnie z tego zaburzenia. U dorosłych ADHD objawia się inaczej niż u dzieci, co często prowadzi do błędnego rozpoznania lub zupełnego pominięcia problemu przez lata. Warto więc przyjrzeć się, jak wygląda ADHD w dorosłości, jak je diagnozować i jakie są dostępne metody leczenia – mówi dr n. med. Sławomir Adam Wolniak, specjalista psychiatra, prezes Wolmed Sp. z o.o. Szpital i Poradnie.
Objawy ADHD u dorosłych są często mniej widoczne niż u dzieci, jednak mają duży wpływ na jakość życia. Problemy z koncentracją, zapominanie o ważnych sprawach czy trudności z organizacją codziennych obowiązków, to tylko niektóre z nich. Osoby dorosłe z ADHD często opisują swoje doświadczenie jako „życie w chaosie”. Mogą mieć trudności z utrzymaniem pracy, kończeniem projektów czy dotrzymywaniem terminów. Często odczuwają wewnętrzny niepokój, są impulsywne, mają trudności z kontrolowaniem emocji, a czasem również z relacjami interpersonalnymi. Nadmierna gadatliwość, przerywanie innym w trakcie rozmowy czy podejmowanie pochopnych decyzji to także częste symptomy.
Diagnoza ADHD u dorosłych może być wyzwaniem, ponieważ wiele objawów przypomina inne zaburzenia, takie jak lęk, depresja czy zaburzenia osobowości. Dlatego kluczowe jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu przez specjalistę – psychologa lub psychiatrę. W trakcie diagnozy ważne jest, aby zwrócić uwagę na historię pacjenta, zwłaszcza na objawy występujące w dzieciństwie. ADHD to zaburzenie rozwojowe, więc symptomy są obecne od wczesnych lat życia, choć ich intensywność może się zmieniać z wiekiem. Często pomocne są opinie bliskich osób, które mogą potwierdzić obecność charakterystycznych zachowań.
Leczenie ADHD u dorosłych zazwyczaj obejmuje terapię psychologiczną, farmakoterapię lub ich połączenie. W leczeniu farmakologicznym najczęściej stosuje się leki stymulujące, które pomagają poprawić koncentrację i zmniejszyć impulsywność. W niektórych przypadkach stosuje się także leki niestymulujące, szczególnie jeśli pacjent ma przeciwwskazania do stosowania tych stymulujących. Równolegle warto korzystać z terapii poznawczo-behawioralnej, która pomaga wypracować strategie radzenia sobie z trudnościami wynikającymi z ADHD, oraz terapii Gestalt, która wspiera w lepszym zrozumieniu siebie i swoich potrzeb. Warto również wdrożyć zdrowe nawyki życiowe, takie jak regularna aktywność fizyczna, odpowiednia dieta czy techniki relaksacyjne, które mogą pomóc w zarządzaniu codziennym stresem.
Ważnym aspektem życia z ADHD jest także akceptacja. Dorośli często zmagają się z poczuciem winy czy frustracją wynikającą z wcześniejszych niepowodzeń, które były efektem nierozpoznanego zaburzenia. Zrozumienie, że ADHD to nie kwestia słabości charakteru, lecz specyficzna różnorodność neurobiologiczna, pozwala spojrzeć na siebie z większą życzliwością. Wsparcie terapeutyczne oraz grupy wsparcia mogą okazać się nieocenione w procesie budowania nowego, bardziej harmonijnego życia. Warto przypomnieć, że podstawą jest diagnoza, a właśnie z takiej osoby dorosłe mogą obecnie skorzystać w Klinice Wolmed.
Więcej na: www.wolmed.pl
